Christa werd vandaag vergezeld door de boot Atypik. 
Zo te lezen was ze in goed gezelschap. De foto’s had ze zelf beter genomen. Maar het stukje proza of was het poëzie, had van haar hand kunnen zijn.
De belle enclume se fixe en altitude dans notre Sud, le soleil se lève éclairant ainsi notre horizon après cette nuit obscure mais paisible. Les étoiles remplacent la clarté de la lune des jours passés. Les conditions de navigations à cette heure ressemble à une tartine de miel liquide accompagné d’un vent soupçon de thé. Profitons avant le Crumble déchirant parsemé de Grains de Café Noir de la mi -journée !
Ik wilde een poging doen het te vertalen, maar mijn Frans is niet goed genoeg, of is het mijn Nederlands, het is maar hoe je het bekijkt. Mocht je er helemaal geen touw aan vast kunnen knopen, kun je via google nog altijd de vertaling bekijken, om een idee te krijgen.
Eindelijk, eindelijk varen ze weer een beetje. Het was voor ons al zenuwslopend, laat staan voor de zeilers zelf. De snelheden gaven de indruk dat het saai is op het water, alle averij wees in een totaal andere richting. Dat de Zwarte Pot zo zwart zou zijn, had niemand van tevoren bedacht, ook Denis Hugues, de wedstrijddirecteur niet (Soupe à la grimace, 24.10.11, 15.06 u.).
De eerste zeilers hebben vandaag de evenaar gepasseerd. En de Braziliaanse archipel van Fernando de Noronha komt in zicht. Geen onaardige bestemming overigens. Het bestaat uit 21 eilandjes, het grootste is 17 km2 groot. Het staat op de werelderfgoedlijst van Unesco en is ook een passagepunt van de Volvo Ocean Race. Maar laat Christa en Ysbrand er maar hard voorbij zeilen. Vanaf hier is het nog 545 km naar Recife, aan de Braziliaanse kust.
Vaarwel zwarte koffie en op naar het land van melk en honing !
4 thoughts on “Poëzie”
Sas, opnieuw een heel leuk stukje proza of poëzie, hoe je het maar bekijkt. We hebben het volste vertrouwen in onze dochter/zus en schoonzoon/zwager. Fijn dat we nu ook de foto’s erbij hebben. En Sas blijf schrijven!
Hi Sas, jouw Frans is nog altijd beter dan dat van mij als echte beta 😉 zelfs met vertaling heb ik wel een touwtje nodig om alles aan elkaar te knopen, het zal wel poëzie zijn! Hoe noemden we dat vroeger ook alweer: een poezie-album 🙂 Het Frans van Chris en Ys is vast beter, maar duurt nog even voor we hun vertaling krijgen!!! kusss
Die archipel klinkt als “kom me eens een keer bezoeken”.Land komt dichterbij! Dank voor je verhaal. Groeten Giny
2 jaar geleden hebben we exact dezelfde route gevaren met onze boot. Het was een superoversteek waar we goede herinneringen aan hebben… 4 dagen compleet windstil rond de evenaar… alleen mochten wij gelukkig wel de motor gebruiken 😀
grtz Bram
Comments are closed.