no images were found

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

We zijn er weer. Weer in Duitsland in pension Zimpel waar Monica ons blij maakt met weer een heerlijk perfect gekookt eitje onder een tuttig gebreid kipje, maar hier mag dat allemaal. Weer richting de werf waar de spoorboomfrits uitbuidig zwaait als we weer over de open spoorboom overgang rijden. Hier kan dat allemaal dat je een uur lang staat te wachten voor een gesloten spoorweg, een praatje maakt met de spoorboomfrits en hem vervolgens hartelijk bedankt als hij de boom slingerend als een razende roeland voor je open draait. En weer naar de werf, waar weer de fonkelende 712 ligt te wachten, te wachten op het daglicht.

Maar nu is het echt nog 1 nog 1 enkel nachtje slapen tot dat we voor de eerste keer rijden richting avontuur. Op naar de fransen….