Uw reporter vanuit Amsterdam. Na een groots onthaal in Algeciras, organisatie en collega-schippers toonden grote bewondering voor het doorzettingsvermogen van de Pro3OC om toch de eindstreep te halen, en een zeer korte pitsstop van nog geen 24 uur ging het deelnemersveld weer de zee op. De eerste dag waren de onderlinge verschillen niet groot tot een ‘ windgat’ de boel uit elkaar trok. De Pro3OC had de pech, net als bij de eerste etappe, aan de verkeerde kant van het gat terecht te komen en moest met nog 3 andere boten de achtervolging inzetten. En na weinig wind volgt meestal veel wind en dat was ook nu het geval; het laatste stuk naar Lissabon stond er windkracht 7. Zo’n acht uur lang moesten Christa, Ysbrand en de Pro3OC op de oceaan vol aan de bak om dit notendopje veilig de haven van Lissabon binnen te loodsen. Inmiddels liggen ze daar aan wal; alles is door en door nat, de bemanning is door en door moe en alles doet door en door pijn. Met maandagavond alweer de volgende start voor de boeg. Grote vraag is echter; wordt Lissabon het voorlopige eindstation? Als het aan de bemanning ligt mag de organisatie deze vraag beantwoorden. Op de voorlopige uitslag van de eerste etappe staat de Pro3OC gekwalificeerd als DNF; Did Not Finish. Wat wel het geval was alleen niet binnen de tijd. Als deze mijlen alsnog gaan meetellen dan gaat de race verder. Zo niet, dan zou de bemanning wel eens kunnen besluiten de krachten te sparen voor een volgende gelegenheid. Later meer hierover.
6 thoughts on “Lissabon maar nu verder?”
Ik zie dat ze toch vertrokken zijn naar Rabat, hebben ze de miles toch gekregen?
Zou een opsteker zijn na alle tegenslag.
Hallo Riepko. Waar kan je zien dat ze vertrokken zijn?
Lieve Chris en Ysbrand,
Gisteravond gezien dat jullie vertrokken zijn naar Rabat en hebben jullie tot laat in de avond gevolgd.
Vandaag uiteraard hetzelfde gedaan, jullie zitten nu ter hoogte van de straat van Gibraltar. Daarnaast de foto’s bekeken van de start en de foto van Chris uitvergroot en afgedrukt. We wensen jullie opnieuw behouden vaart en idem aankomst in Rabat (misschien morgenavond wel).
Wim en Greet.
Dear Christa and Ysbrand,
I wish you all the best for the Race and the hole project you worked so hard for! Unfortunately I don’t understand a lot of the blog because of my poor dutch! But I really liked the pictures of the donkey and the sheep 😉 and will always remember the nice stories you told Norbert and me when we met at Port Bourgenay!
I wish you all the best and keep my fingers crossed for you!
Hope to see you again somewhere in France, Germany or in the Netherlands!
Fair winds! With kind regards
Steffi
Hoera, jullie zijn er! (om 12.00 uur nog op zee en om 13.00 uur in de haven).
Keurig gedaan, jullie gingen soms als een speer, alleen het laatste stuk ging iets langzamer. Ik had jullie eigenlijk vanmorgen vroeg in Rabat verwacht. Hopelijk is alles goed. Rust goed uit en op voor de terugreis! Heel veel succes en tot horens.
Wim en Greet
Hallo bikkels,
eindelijk ontdekt (met hulp van papa en mama) waar ik jullie kon volgen!
En nu zijn jullie weer in de haven beland. Verhalen van walvis en dolfijnen gehoord. De jongens vonden dat wel erg stoer. We zien benieuwd naar alle verhalen!
Een goed vervolg gewenst en ik zal het nu weer even beter in de gaten houden.
Veel liefs Jolanda
Comments are closed.