We zijn officieel in de “Roaring Forties” aangekomen!
Gisteren, dinsdag 6 december was een vreemde dag omdat de uitvaart van de vader van Frans plaats vond. En daar konden wij, logischerwijs, niet bij zijn. Het zal niemand verbazen dat we er natuurlijk veel over spraken en Frans ook veel met zijn famillie sprak. Vlak voor en na de uitvaart ceremonie. Alhoewel we een vrij goede verbinding hebben, was het niet mogelijk life mee te kijken of te luisteren, dus dat doen we zodra we in Ushuaia zijn aangekomen.
Na deze gekke dag zijn we tegelijkertijd boven de 40ste breedte graad gaan varen en daarmee varen we nu officieel in de “Roaring Forties”. Dit wordt zo genoemd omdat in de zuidelijke oceaan dit stuk water zwaar, koud en heftig is vanwege de vele stormen (depressies) die er rond gaan (zonder geremd te worden door land) gecombineerd met de lage temperaturen en de kans op ijsbergen. Nu is dat laatste voor ons onmogelijk, omdat we een grote ijs-exclusion zone hebben. Dat zal ik zo laten zien in het overzichtsplaatje, maar feitelijk is het water daar nog te warm voor in de gebieden waar wij varen. Het is hier namelijk wel zomer!
De grote roze 3-hoek is onze ijs-exclusion zone en daar mogen wij niet in komen. Naarmate we dichterbij de kust van Kaap Hoorn komen (rechts onder op het scherm), wordt de watertemperatuur weer wat hoger en wordt de driehoek dus ook kleiner.
Linksboven zie onze oranje boot en de groene (Gryphon Solo), rood-bruine (Amhas) en lichtblauwe |(Whiskey Jack) ook varen. Milai kan je niet zien, want die ligt precies onder de oranje boot, want we liggen te dicht bij elkaar.
Je ziet ook weer 2 modellen, we gebruiken hier overwegend GFS (de blauwe) en ECMWF (de paarse). Ze geven een duidelijke rechte lijn aan naar de Chile Gate (het virtuele punt midden op het scherm in het geel). Dit virtuele punt moeten wij aan Bb houden, voordat we verder naar het zuiden mogen afdalen.
Ook daarna volgen de beide modellen vrtijwel dezelfde route, dit betekend dat er sprake is van een vrij hoge mate van betrouwbaarheid. Op dit moment verwachten we niet veel meer wind dan zo’n 35 knopen uit het westen (dus vrijwel alles is downwind varen) en ook het ronden van Kaap Horn lijkt nu geen grote wind problemen te gaan opleveren. Maar voordat we er zijn is het nog ongeveer 9 dagen (dat zie je ook rechtsonderin in het scherm) en dan kan het weer best nog wel veranderen.
Rond 9 december in de middag zullen we bij de Chile gate aankomen, ons virtuele punt. Het is nu nog 622 mijl naar dit punt, een ruime 2 dagen varen. De komende anderhalve dag hebben we tussen de 20 en 30 knopen wind, waarbij we nadat we bij dit punt geweest zijn verwachten dat de wind een stuk minder wordt, zo’n 10 knopen. We worden namelijk “achtervolgt”door een licht weer gebiedje, een zogenaamde rug van hoge druk die tussen de depressies door loopt. In het onderstaande kaartje kan je dat goed zien:
De kleuren geven de sterkte aan van de wind. Blauw is bijna geen wind en geel naar rood gaat naar harde wind. De legenda kan je vinden aan de linkerkant van het scherm.
Je ziet dat bij dit virtuele punt (waar we nog net in het gele gedeelte verwachten te varen), links ervan een blauw gedeelte en dat beweegt van links naar rechts (naar het oosten dus).
Achter dit blauwe gedeelte zit alweer een nieuw geelgroen gedeelte, je ziet net het randje links in het scherm. En zo volgen de verschillende wind gebieden elkaar op in deze regio.
Helaas gaan deze windgebieden te hard voor ons schip om ze bij te houden, maar hoe harder wij varen, hoe langer we in zo’n windgebied blijven en dus daar voordeel uit kunnen halen.
We verwachten pas na het virtuele punt te worden ingehaald door het blauwe gebied en dat heeft voordelen, omdat we dan met weinig wind meer naar het zuiden kunnen varen. Je ziet de 2 model lijnen allebei ook afbuigen naar het ZO-en.
Dit komt omdat bij minder wind je beter wat hoger kunt varen en tegelijkertijd wil je je op een optimale plaats positioneren om zo lang mogelijk van de volgende depressie te kunnen gebruik maken.
De volgende keer zal ik meer ingaan op het laatste stuk naar de Hoorn en wat we daar kunnen verwachten.
Met hartelijke zeilersgroet,
Frans en Ysbrand
