Chris is prima terug gekomen van haar test race. Ze heeft in haar 1tje met ruim 24 knopen gespinnakerd en liep downwind wel 11 knopen in de top! Toen ze echter de spi moest strijken(weg halen) ging het even mis. De spi hapte water en ze kon hem niet houden. Na de broach(plat slaan) had ze de spi onderwater met alle lijnen om de boot heen en de spinnaker boegspriet recht omlaag in het water. Na wat (mondelinge) ondersteuning van de trainer via de VHF(marifoon) kon ze de spi bergen en wist bijna zonder schade alles binnen te krijgen. Alleen de boom had teveel te verduren gehad en was verbogen bij het aangrijpingspunt op de boot. Slechts een kleine schade.
Chris is verder upwind naar de volgende boei gegaan en is toen op de haven aangegaan. Het was jammer dat het weghalen mis ging, maar eigenlijk wilde ze de spinnaker alweer terug zetten. Helaas ging dat niet omdat de boom verbogen was, maar verder was er niets aan de hand, zei Chris achteraf.
Vandaag hebben we de boot weer op de trailer gezet, want we gaan morgenochtend op weg naar Nederland omdat er een ziek familielid is. Volgende week gaan we naar de Parijs bootshow om mij in te schrijven voor de Transat 2009 en daarvoor nog even naar Duitsland om de boot op de werf achter te laten. Kortom weer drukke 2 weken en daarna is het Kerstmis, eindelijk voor ons ook een moment om even op adem te komen en bij te eten….
Chris weer terug en vertrek
Please follow and like us:
2 thoughts on “Chris weer terug en vertrek”
tja… zo geschreven ziet het er heel overzichtelijk en onder controle uit. Maar zat toch behoorlijk in de rats. Om eerlijk te zijn stond de Mini Fastnet nog op mijn netvlies. En was mijn eerste vraag aan Charles( die in de rib kwam aange stuiterd) of het ‘bad’ was en ik linea direkta terug naar de haven moest. Dacht werkelijk te hebben gezien dat de boegspriet het boegbeslag opnieuw op de boeg had getrokken. En ik moest vrezen voor de mast. Wat ik zowiezo al deed… Want wat denk je dat z’on 60 vierkante meter ‘stopzak’ sleurend aan het topje van de mast doet… Voor ik het grootzeil eindelijk naar beneden had, was ik zeker weer een halfuur en vele hartslagen verder…
Het was een goede training voor daar waar ik altijd ernstig voor vreesde. Mijn spierballen zijn weer een stukje groter gegroeid…En de scenarios uitgebreid…
Hoi Chrissie,
Ik ben hardstikke trots op je.
Klasse.
Steef
Comments are closed.