‘Ysbrand, you ask me to make notes’ winnaar Kan Chuh komt ons meteen omhelsen als we de eerste stap aan wal zetten. Na een zware race. Zwaar omdat het weinig tactisch was en eigenlijk alleen maar pushen, en wachten op de 35 knopen tegenwind;  in het  gevaarlijkste stukje water van Europa; Raz du Sein. Deze wind kwam op een heel ander moment de zeilen in vallen dan wij zonder weerberichten te hebben ontvangen, wisten. (wat laten liggen, dus) Terwijl de kopgroep  hun grootste spi kon hijsen, en rond de 16 knopen liep. Hakte wij door de 30+ knopen met wind en Mega golven…

‘I did not make notes, you know why;  There is no magic!!!’ roept de chinese Braziliaan uit, welke deze keer met topzeiler Xavier Macaire als eerste over de finishlijn voer, terwijl hij zoals hij zelf zegt tot de langzaamste zeilers behoort. Er ging een wereld voor hem open. ‘He exactly knows when to put which sails, never hesitate. And pushing 24 hours. Hoping for more than 30 knots because, He is the downwind king!!!’

Wij ruimen de boot op en stappen vervolgens het clubgebouw binnen, de 6 aanwezige vrijwilligers applaudisseren. Het raakt ons we zijn tenslotte nr 18. ‘ Ca va?’  ‘Christa, We hebben vandaag eieren, hoe wil je ze hebben?’ Wederom wordt ik omhelsd door de warmte van deze mensen. Hoewel namelijk niemand het begrijpt, weet inmiddels heel Douarnenez dat ik geen vlees eet, en maakt men zich moederlijk zorgen. En ik, ik laat het me wel gevallen. Ze zijn zelf geen zeilers, en hoe komt het dat deze mensen zich met zoveel liefde over ons egoïstische gekken willen ontfermen…

Denis Hugues, de race directeur komt met ons een biertje drinken. En vraagt of onze gezamelijk deelname aan de transat niet tot echtscheiding gaat leiden… Hij geeft ons wat tips over hoe de ander uit te schakelen, maar herinnert mij er fijntjes aan dat Ysbrand niet zomaar uit te schakelen valt… Hij toont nogmaals zijn respect naar Ysbrand, over de ontmasting tijdens de Azoren race, in de vorm van een grapje, ‘vrolijk zwaaiend naar het rescue vliegtuig wimpelde je alle hulp af’…

Ja, we zijn weer thuis. Aan die 18de plaats moeten we nog even wennen. Maar wat een warm bad, na al die koude zoute golven!!!

Please follow and like us: