‘Heursement, Il avait 5 pompelmoes – Gelukkig heeft hij nog 5 grapefruits’

Probeer het maar zegt Andre. De hele ochtend en middag waren we omringt door een 7 tal
walvissen. Wat adembenemende taferelen opleverde.
En nu, nu hoor ik zijn stem.
Bijzonder genoeg met gedrevenheid en energie. 1uur later hoort hij ook mij.

‘We komen eraan’. ‘Echt?’
2 dagen leefde hij in eenzaamheid met een te langzame boot.
‘Ik heb een hele lijst gemaakt, met alles wat we moeten bespreken.
Ik dacht dat je boos zou zijn, omdat ik niet goed voor haar heb gezorgt, ik heb de boot stuk gemaakt terwijl ik belooft had op haar te passen.’
Maar hoe, waarom. En nu, vraag ik.’Eigenlijk weet ik het niet. Ik had 13 knopen snelheid, 25 knopen wind, 2 reven en de code 5 en toen kwam er een hele grote golf en PATS.
Eerst was ik boos, maar ik moest iets, je zult het zo wel zien. Ik kan bij 15/20 knopen
wind 6 kn snelheid halen.’ Gelukkig, denk ik, hij is niets van zijn optisme verloren, 6kn met een 3.5 meter mast, wat denk je zelf.
‘Ik hoop dat je het niet erg vind, maar ik ga de race uitvaren.’
Ik was me zorgen gaan maken als hij iets anders had gezegd.
‘Elke 2 uur zend ik op kanaal 16 een ‘all ships’ uit met mijn positie, dat mijn boot ontmast is en er verder geen problemen zijn. Ik geen assistentie behoef. Maar slecht verlicht ben.’

Andre staat inmiddels in de mast, op de 1e zaling, naar hem uit te zien.
‘Ik zie hem’, roept hij. Het duurt even maar dan zien ook wij op dekniveau een rare verschijning aan de horizon, een vierkant met een oranje vlakje. We maken foto’s om tot het uiterste in te zomen, om zo zijn tuig te ontrafelen. De wijn wordt te voorschijn gehaald (sinds Bruno van boord is gebeurd dit alleen tijdens hele bijzondere gebeurtenissen).
We hebben een missie. En dan zijn we nog maar enkele meters verwijderd en echt ik kijk in een stralend gezicht van een man, die overwonnen heeft. Hij laat vol trots zijn boot zien. Andre roept dat we dit goed moeten vast leggen, dit is zeer interessant studie materiaal. Verwonderd zijn we over de creatieviteit die dit effectieve noodtuig heeft opgelevert. Ik moet toegeven, misschien kan het, 6 knopen.
‘Ik moet vragen of je nog genoeg te eten en te drinken hebt. En methanol, voor de batterijen?”Alles heb ik nog meer dan voldoende, ik ga regelementair finishen, ik heb nog 5 grapefruits!’ Dat is 5 meer dan wij!
Ondertussen wordt ons grootzeil gehezen. Onze missie is voor nu volbracht. We kunnenaan Denis verslag doen dat alles zeer goed met mens en boot is, geillusteerd met stralende foto’s. Ik ben bere trots. Mijn man, Mijn boot. Een knap staaltje.

Het laatste bericht komt Om 1.00TU over de marifoon. ‘Ik ga 6.2 knoop!’

(Geplaatst door Riepko na e-mail van Christa)

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Update vanuit Nederland: Die 6.2 knopen vaart hij nu ook! en er zijn nog andere die creatief binnen komen!

Please follow and like us: