Endt tweede in de standaardklasse

La Rochelle, 25 september 2011 – Christa ten Brinke en Ysbrand Endt zijn, elk solo van elkaar, van start gegaan in de legendarische Mini Transat Solo zeilrace. De omstandigheden waren het Nederlandse paar goed gezind. In een matige wind, vergezeld door duizenden toeschouwers, vertrokken de 78 deelnemers voor de bijna 8000 kilometer lange race naar Salvador de Bahia.

In deze eerste etappe van La Rochelle Frankrijk naar het Portugese eiland Madeira lag Ysbrand Endt na twee uur zeilen op een bijzonder goede positie. In de standaard klasse (identieke boten) lag Endt op een tweede plaats.

Christa ten Brinke kwam midden in het standaardveld voorbij en het leek erop dat ze zichzelf na alle hectiek, in voorbereiding op de start, weer teruggevonden had. Met de code 5 spinnaker op lag ze op een goede positie en was geconcentreerd onderweg

Bij elke boei werden de deelnemers door de ontelbare toeschouwers toegejuicht. Alsof er een soort voetbalhelden voorbij kwamen zeilen. Deze zeilgekke avonturiers, die in hun piepkleine raceboten in weer en wind de oceaan oversteken, genieten in Frankrijk een heldenstatus.

Vlak voor de start heerste er een gespannen ongedwongen sfeer in de prachtige oude haven van La Rochelle bij het ‘Samen Solo’ team.

Christa ten Brinke keek uit naar de start en het vertrek. Hoe voelt dat zo vlak voor de start?

“Vanaf het moment dat het startschot klinkt ga ik solo. Dan laat ik Ysbrand los. Ik zie daar niet zo heel erg tegen op. Ik vind het fijn om in m’n eentje te zijn? Alleen zijn is een andere ervaring maar daar doe ik het voor. Ik ben best wel nerveus nu, maar ik wil dit graag. Hier doe ik het er allemaal voor.”

“Ik ben hier ooit aan begonnen en iedere keer ga ik een stap verder. Ik wil mijn grens opzoeken en dat wil ik in het zeilen doen. Ik wist niet in het begin of ik dit ooit zou kunnen, of ik het fysiek en mentaal gezien aankon.”

Gaan jullie elkaar niet in de gaten houden?

“We hebben met elkaar afgesproken dat we volledig op elkaar vertrouwen. Dat we het allebei zelf kunnen. We moeten niet denken dat we elkaar moet kunnen helpen.”

“Als je hoort dat een ander er doorheen zit, je kent elkaar goed je wilt elkaar oppeppen, maar dat moeten we niet doen. Dat hoeft niet de ander kan dat het komt goed. We zien elkaar bij de finish weer.”

Het zat Ten Brinke nogal tegen afgelopen week. Er was van alles mis met de elektronica van de boot. “Ik heb tot eergisteren heel veel gedoe gehad met mijn boot. Alles is nu in orde, maar ik ben door al doe dingen met de elektronica en spullen uit het zeilen gehaald. Niet prettig.”

“Maar dit zijn de ideale omstandigheden om er langzaam in te slingeren. Niet direct er vol tegen aan. Ik heb even m’n tijd nodig om bij mezelf terug te komen.”

“Ik ben geduldig, ik blijf aankomende nacht wakker en andere vallen in slaap dan sla ik mijn slag, na drie dagen ben ik in een soort ritme met slapen, zeilen, eten, slapen zeilen eten.”

Ysbrand Endt leek iets rustiger en meer gefocussed op de wedstrijd.

“Vlak voor de start ga ik solo. Ik heb er ook wel veel vertrouwen in. Natuurlijk hebben we veel gedoe gehad met Christa haar boot deze week, dat deden we samen. Maar dat is nu achter ons. Ik moet nu mijn race gaan varen, solo.”

“Ik heb vorig jaar de Azoren-race gedaan en dat geeft me veel vertrouwen. Ik weet dat ik dit kan. Ik weet dat ik het kan afmaken. Sterker nog mijn mast viel overboord en met een noodtuig heb ik in een relatief goede positie de haven gehaald. “

“Deze omstandigheden liggen me ook wel. Lekker pielen. Hard werken maar niet extreme dingen doen. Ik ben een hele constante factor, ik zit de hele tijd op 90% bij wijze van spreken. Anderen pieken en pushen harder, ik ga steeds door. Ik heb geleerd steeds bij de top te willen zitten maar dan de boel niet te forceren.”

De snelste deelnemers worden over een dag of negen in Madeira verwacht. De zeilers hebben een weerbericht mee, kunnen stroom maken onderweg met een brandstofcel en genoeg water op de compleet uitgeklede raceboten. Contact of hulp van de buitenwereld, naast contact met de organisatie, is verboden. Wel mogen de zeilers weerberichten oppikken die voor iedereen beschikbaar zijn via de reguliere apparatuur zoals een radio.

Volg de race op: http://www.charentemaritime-bahia.transat650.net/en

Klik op Bouwpakket, kies je boot en race mee!!!

758 – Ran of the North Sea – Christa ten Brinke

767- Prime of the North Sea – Ysbrand Endt

Het was een drukke week, 6 dagen lang een blog bij houden op vrouw.nl.

Ze zijn nog steeds te lezen, in omgekeerde volgorde;

Mijn vertrek – De walvis – Gewoon Water – Mijn lichtgewicht boot – Bij de zeildokter – Een droom wordt werkelijkheid

Ons radiodebuut bij Cappuccino radio2,  op zaterdag 20-8-2011. Gevolgd door een live interview aan tafel bij Vroege Vogels radio1 op zondag 21- 8-2011 met Eelco van Stichting De Noordzee.

En dan nog onze Presentatie Samen Solo… 24 augustus… zie vorige blog…

Tijd om de theorie in de praktijk te zetten; Op naar de boten in Douarnenez, dinsdag 30 augustus vertrekken we naar Frankrijk. Ondanks dat we meer en meer afgesloten zullen raken van de buitenwereld zullen we via deze website toch te volgen zijn. Verschillende schrijvers gaan de pen/ het toetsenbord hanteren.

Daarnaast zijn en blijven we te volgen ook als we op zee zitten via twitter op @Samen_Solo

Aan de vooravond van ons vertrek gaven we gister een presentatie van ons Projekt Samen Solo. De opkomst was heel groot!

Wat was het heerlijk om de warmte uit de zaal te voelen op stijgen.  Dat is wat voor een solist ECHT Samen heet.

Na een mooie introduktie van Sander Bakker, hoe kan het ook anders als je zelf de Transat650 hebt gevaren, ons verhaal.

Beeldend  en visueel neergezet. Een lach gehoord, een traan werd gelaten.  Vele bijzondere reakties gekregen.

Ons verhaal werd gevolgd door een prijsuitreiking van een wel heel bijzonder prijs aan Ysbrand! De Solo Challenge Award 2010, Honorable mention for Outstanding Seamanship.

Tot slot nog een verrassing voor Stichting De Noordzee. PRO3 ocean challenge, wij dus, overhandigde een cheque ter waarde 2500,- voor van hun projekt ‘afval in zee’. Tijd voor een hapje en een drankje…en …afscheid! Wat een bijzonder dag!

fotografie Ellen van Trigt/ Hans Timmermans

Morgen…

Presentatie project SAMEN SOLO woensdag 24 augustus 2011    Op 25 september 2011 zetten tachtig kleine raceboten met een lengte van 6,50 meter vanuit het Franse La Rochelle koers naar open zee. Aan boord: één zeiler en proviand voor maximaal zes weken. Want zo lang zal de Transat 6,50 Race naar het Braziliaanse Salvador de Bahia in beslag nemen. In je eentje in een nietig bootje op een oneindige oceaan. Een race over 4200 mijl, die geldt als één van de zwaarste en meest eenzame solo oceaanwedstrijden ter wereld. Ysbrand Endt en Christa ten Brinke zijn het eerste echtpaar ooit, dat deelneemt aan de Transat 6,50 Race. Zij doen, ieder in een eigen boot, mee om te winnen van zichzelf, van de elementen, maar vooral van de andere deelnemers. Stichting De Noordzee koos het echtpaar als ambassadeur om de zorg om het water een stem te geven. Onze aardbol bestaat voor 75% uit water. De mens maakt intensief van het water gebruik en dat heeft een keerzijde. Het solostel heeft veel vervuiling gezien en wil aandacht vragen voor dit probleem en koppelt dit als missie aan hun avontuurlijke onderneming. Uitnodiging Omdat velen in de directe omgeving van Ysbrand en Christa – vrienden, familie en relaties – geïnteresseerd zijn in het hoe en het waarom, nodigen zij u graag uit voor een presentatie, waarin zij – aan de vooravond van hun vertrek – een uiteenzetting geven van de race; wat hun ertoe heeft gebracht deze oversteek te maken en wat daar zoal bij komt kijken. Programma woensdag 24 augustus 16.00 Inloop 16.30 Aanvang presentatie door Ysbrand Endt en Christa ten Brinke geïllustreerd met filmbeelden 17.30 Hapje en drankje 18.30 Einde Locatie De presentatie zal plaatsvinden in het gebouw van MEDIABREIN Stationsstraat 18 1211EN te Hilversum Als u van de uitnodiging gebruik wilt maken, stellen wij het op prijs als u dit vóór 16 augustus a.s.kenbaar wilt maken door per email een RSVP te sturen naar Anne-Marie Coppens:amicopp@hetnet.nl Geef dan ook meteen even door of u een introducé meeneemt. Voor informatie kunt u contact opnemen met Anne-Marie Coppens, via amicopp@hetnet.nl Wij hopen u woensdag 24 augustus a.s. om 16.00 uur te mogen begroeten. Met vriendelijke groeten, Het Team Copyright © 2011 PRO3 ocean challenge, All rights reserved.

Het is weer even wennen, als het meteen 18 knopen waait en alle lijnen niet op de juiste plek zitten. Vergeten de schoot vast te maken aan de genua. Het grootzeil flappert te lang omdat de lijn bij de mast meteen los komt. Kortom veel te doen voor ik eindelijk mijn boot weer echt onder controle heb en met mijn kakel nieuwe marifoon Ysbrand kan oproepen voor een overstag… We kiezen een vrij kanaal om zo onze tunning= zeilstanden tot in detail te kunnen bespreken. Ysbrand heeft problemen met de stuurautomaat, en aangezien hij een groot stuurautomaat zeiler is stemt dit hem niet gelukkig. De snelheidsmeter doet het ook niet. En ik, ik heb mijn ritme hervonden. En geniet. Ik was in alle hectiek van de Transat voorbereidingen vergeten dat ik zeilen, solo zeilen zo fijn vind. “Zo wil ik wel meteen naar Brazilie varen” roep ik overmoedig door de marifoon. Wetende dat er nog heel wat klussen voor ons vertrek op de lijst staan.

“@ClasseMini – Nouvelle liste d’inscrits de La Charente-Maritime Bahia #Transat650 http://bit.ly/ovClfu Welcome David et Ysbrandt :-)”

Via officiele wegen heeft ook Ysbrand met de 767 nu zijn entree bewijs voor de Transat; Brazil here we come! ECHT!

Voor sommigen lijkt het misschien stil rondom ons team, maar feitelijk is het zoveel geregel voor 2 boten en 2 mensen de Transat6.50 kunnen varen, dat er zelfs weinig twitter tijd is. Volgende week op trainingsstage in Frankrijk. Wordt vervolgd.

‘Ysbrand, you ask me to make notes’ winnaar Kan Chuh komt ons meteen omhelsen als we de eerste stap aan wal zetten. Na een zware race. Zwaar omdat het weinig tactisch was en eigenlijk alleen maar pushen, en wachten op de 35 knopen tegenwind;  in het  gevaarlijkste stukje water van Europa; Raz du Sein. Deze wind kwam op een heel ander moment de zeilen in vallen dan wij zonder weerberichten te hebben ontvangen, wisten. (wat laten liggen, dus) Terwijl de kopgroep  hun grootste spi kon hijsen, en rond de 16 knopen liep. Hakte wij door de 30+ knopen met wind en Mega golven…

‘I did not make notes, you know why;  There is no magic!!!’ roept de chinese Braziliaan uit, welke deze keer met topzeiler Xavier Macaire als eerste over de finishlijn voer, terwijl hij zoals hij zelf zegt tot de langzaamste zeilers behoort. Er ging een wereld voor hem open. ‘He exactly knows when to put which sails, never hesitate. And pushing 24 hours. Hoping for more than 30 knots because, He is the downwind king!!!’

Wij ruimen de boot op en stappen vervolgens het clubgebouw binnen, de 6 aanwezige vrijwilligers applaudisseren. Het raakt ons we zijn tenslotte nr 18. ‘ Ca va?’  ‘Christa, We hebben vandaag eieren, hoe wil je ze hebben?’ Wederom wordt ik omhelsd door de warmte van deze mensen. Hoewel namelijk niemand het begrijpt, weet inmiddels heel Douarnenez dat ik geen vlees eet, en maakt men zich moederlijk zorgen. En ik, ik laat het me wel gevallen. Ze zijn zelf geen zeilers, en hoe komt het dat deze mensen zich met zoveel liefde over ons egoïstische gekken willen ontfermen…

Denis Hugues, de race directeur komt met ons een biertje drinken. En vraagt of onze gezamelijk deelname aan de transat niet tot echtscheiding gaat leiden… Hij geeft ons wat tips over hoe de ander uit te schakelen, maar herinnert mij er fijntjes aan dat Ysbrand niet zomaar uit te schakelen valt… Hij toont nogmaals zijn respect naar Ysbrand, over de ontmasting tijdens de Azoren race, in de vorm van een grapje, ‘vrolijk zwaaiend naar het rescue vliegtuig wimpelde je alle hulp af’…

Ja, we zijn weer thuis. Aan die 18de plaats moeten we nog even wennen. Maar wat een warm bad, na al die koude zoute golven!!!

Van het 1 in het ander… tot nu toe geen woorden en verhalen over de trophee MAP, welke er in overvloed zijn;

Hoewel ik tot aan Birvideaux mezelf overtroffen had door in de top 10 van de Series deze vuurtoren te ronden( JA , ik) Ik had een magic trick in the middle of the night…. daarna verloor ik mijn focus in het front(weer), mijn goede plek werd door hoge kruiszeeen overspoeld en zo werd ik 30 van de 50 Series (onze klasse), maar voor mijn 2e Solo wedstrijd (1e was 2jaar geleden) met een hoog tactisch gehalte, en zeer hoog niveau (prof)zeilers…

Over Ysbrand en de 767; hij liep een zeer goede race. Maar de adrenaline steeg naar grote hoogten en nam op zijn beurt zijn focus mee. Uiteindelijk moest hij Davy 674 en Yves 746 laten gaan. De 2 dagen zonder slaap moest hij bekopen met uiteindelijk een 21ste plaats van de 50 Series (onze klasse)

Maar Charles, onze trainer is te vreden. “Jullie hebben de speed!!! Dat hebben jullie laten zien, het belangrijkste van alles. Ysbrand kan zonder vechten en extreme keuzes in de top 5 varen. En Christa moet haar doelstellingen bij stellen. Focus houden en bij de vloot blijven want op snelheid ben je er… dus…”

Met deze fijne opbeurende woorden stappen we morgen samen in de 767, Prime of the North Sea om de Mini Fastnet te varen welke dit jaar naar  het zonnige (?) zuiden, Bordeaux gaat. On vera!

volg de race via de race tracker 767 in de rechterkolom.

Vandaag nog even terug komen. Morgen weer tijd voor woorden.

…met de concurrent…

De spanning loopt op. En de training dreunt nog na in mijn lijf en in mijn hoofd.
Ik word wakker met de gedachten. Nog maar 2 nachten echt slapen en dan en dan… 83 of 86 boten aan de start. Ik krijg het er benauwd van. Nog nooit gedaan! Gedachten in mijn hoofd; hoe deze allen te ontwijken. Ik vraag nog even aan Ys hoe ik het Liferaft uit de boot krijg… Maar die heb je echt niet nodig, ze blijft drijven! Ja maar in geval van…ik tegen een container aanvaar… Ach, mijn hoofd slaat door. De hele dag loop ik met een knoop in mijn maag. Toch wordt ik blij van eindelijk weer een batterijtje in mijn horloge. Ik hoop dat ik haar daarmee bij kan houden, ze haalt me altijd in.
Het weer ziet er goed uit voor de wedstrijd, vooral voor onze D2 boten; licht weer!!! Voor nu Snel weer aan de slag. BuitenSpeakers hebben het begeven, navigatie voor de race, barometer instaleren, drijfmes bij liferaft plaatsen, spival van nieuw stuk mantel voorzien, bevoorrading water en eten, ophangen jetboil, instellingen voor NKE autopiloot bij werken enzv enzv… Ik ga aan de slag

Onze schepen hebben dankzij onze samenwerking met Stichting De Noordzee nieuw namen gekregen:

De 758 – RAN of the North Sea

De 767 – PRIME of the North Sea.

Ze zijn inmiddels herdoopt! Moge ze goed op ons passen…

Na 2 dagen training, veel spierpijn en nog 2 dagen te gaan is het duidelijk. 4 tot 6 uur trainen achter elkaar, daarna een briefing een debriefing, maakt dat het lange dagen zijn. We beginnen om 9:30 met een briefing, dan vanaf ca. 12:00 zeilen tot ca. 17:00 uur. Vervolgens tot 19:00 uur een debriefing met foto’s en film. Op elk detail wordt gelet, tuning, bootsnelheid, overstagen, gijpen, zeilkeuzes. En alles maar vergelijken tussen 5 dezelfde boten. Waarom is de een sneller, ligt het aan tuning, zeilvorm, stacking, stuurautomaat instellingen?  Veel informatie geven (informatie met elkaar delen is een belangrijke factor) en veel krijgen. Hoe doen anderen het, hoe kan je jezelf verbeteren. Zondag is het afgelopen. Dan 3 dagen voorbereiden op de Trophee  Map (200mijl solo) die donderdag om 13:00 uur begint. Kortom, genoeg te doen…

Om 15.52’28 uur kwam Ysbrand over de finishlijn gevaren. Als 12e van de 51 SERIE boten in zijn klasse. 58 minuten na de eerste, Pierre Brasseur 552. Morgenochtend sluit om 7.00 de finishlijn, met nu nog 16 schippers op zee. 18 van de 74 schippers hebben de race voortijdig verlaten. Het was een lange zware race.

Moe was hij niet. Hij had al die tijd gedacht, als 1 van de laatste te eindigen. Doordat de marifoon het had laten af weten, was hij alle dagen afgesloten van de wereld en de andere zeilers. De mist droeg ook bij aan deze eenzaamheid. Nu best te vreden met het resultaat van zijn nieuwe notedop! Al werd meteen het lijstje onder mijn neus geschoven, met alle gewenste veranderingen. Bovenaan stond de code 0, deze had hij moeten offeren aan de zee. ‘Maar het was nog wel je secret wapen’ De dag van vertrek was ze al overboord gegleden…

De wijn kwam weer boven water. De appeltaart ging er goed in. En van de goede douche en het warme welkom is hij nu is slaap gevallen, met een te vreden hond aan zijn voeten.

De baas en zijn boot is terug. Met 2 pompelmoezen.