Vanmorgen is Christa het eiland voor Les Sables D´Olonne gepaseerd. Ik heb haar kort aan de lijn gehad en ze was zeer optimistisch gestemd. Alles liep nu lekker, na een paar moeilijke dagen met weinig wind en veel stroom bij de ronding van `Rochebonne`en `Ille de Re`. Christa kiest nu voor zee, omdat de wind daar een iets gunstigere richting heeft (W-ZW) en iets harder is (5-10 knopen). De wind blijft ongeveer hetzelfde tot aan morgenavond en zal dan verder toenemen naar 15 knopen en draaien naar NW. Doordat ze nu zee kiest is het voor haar makkelijker om met de verwachte windrichting de meeste vooruitgang te kunnen maken. Voorlopig was dit het laatste contact, totdat Christa morgen in de loop van de middag de baai van Dournenez zal binnen varen. Haar ETA voor Douarnenez is ergens morgenavond.

Christa is zojuist om het eiland “Ille de Re” voor de kust van La Rochelle heen gevaren. Ze is onder de brug door en heeft daarmee het eiland gerond. Ze is nu bezig met het laatste stuk terug omhoog naar Douarnenez. Ze moet nu nog zo’n 140 mijl varen en we verwachten dat ze donderdagnacht of vrijdagochtend vroeg aankomt in Douarnenez. De wind is vrij gunstig voor morgen, al zal de wind wel weer afnemen tot slechts 5 knopen. De wind zal vanavond en vannacht via de noord draaien naar overwegend oostelijke en zuidelijke richtingen en dat zal morgen de hele dag zo blijven. Donderdag avond zal de wind doordraaien naar de zuidwest en westhoek, maar zal wel iets aantrekken. Prima weer om het laatste stuk te kunnen varen.

Er staat een heerlijke wind van 15 knopen uit het noordwesten, de grootste spinnaker staat op en Christa vaart met 8 knopen perfect in de goede richting, namelijk het eiland vlak voor La Rochelle. Hier moet ze omheen draaien en dan kan ze zich opmaken voor de laatste 150 mijl van haar kwalificatietocht richting Douarnenez.  Er wordt nu afgeteld met de laatste kwart van de afstand nog te gaan. De wind blijft vandaag en vannacht in de noordwest hoek zitten en zal morgen in de loop van de dag iets afnemen en draaien naar het westen. Voor woensdag op donderdagnacht draait de wind weer terug naar het noorden. Voor donderdag neemt de wind verder af naar zo’n 5 knopen, maar draait wel door naar het oosten en zuiden. Allemaal perfecte richtingen om relatief makkelijk terug naar Douarnenez te kunnen varen.

Christa heeft vandaag een uitstekende vooruitgang geboekt. Ze is snel en zonder problemen het kanaal over gestoken en is inmiddels al voorbij de Ouessant NE-boei, de boei die het einde van het verkeerscheidingsstelsel aangeeft. Dat betekent dat ze geen grote schepen meer heeft waar ze voor hoeft uit te kijken, maar in (relatief) veiliger vaarwater zit. Als ze dit tempo aanhoudt, kan ze net de windstilte ontlopen die de komende uren zal ontstaan op het kanaal. Voorbij de punt van Brest blijft de wind namelijk mooi aanhouden met een sterkte van ongeveer 10 – 15 knopen overwegend uit het noorden. Aangezien Christa ongeveer 115 graden (COG) moet sturen heeft ze dan een mooie windhoek om weer een forse afstand af te kunnen leggen. Ze gaat na de punt van Brest direct af op haar volgende doel, namelijk het eiland Ille de Re. Als ze deze snelheid vast houdt, is ze daar over ongeveer anderhalve dag.

Je kunt haar blijven volgen  op: http://position.minitransat.co.uk

Christa heeft vannacht weer haar best moeten doen de wind te vinden. De wind die voornamelijk uit het zuiden tot zuidwest kwam, nam af tot slechts 2 tot 4 knopen. Dat betekent dat haar vooruitgang weinig is. Inmiddels is Christa de Scilly Islands weer genaderd tot ongeveer 40 mijl en heeft ze op dit moment een vrij gunstige westenwind. Hierdoor hoeft ze niet te kruisen, maar kan ze met behulp van haar code `0` een redelijke voortgang maken. Helaas gaat de wind er vanavond weer wat uit, maar zal wel in de goede hoek blijven staan. Vannacht trekt de westelijk wind weer wat aan tot een kleine 10 knopen. Hierdoor zal haar daggemiddelde behoorlijk omhoog gaan. Aangezien zondag de wind ongeveer hetzelfde blijft en iets doordraait naar het noordwesten, is een daggemiddelde van 150 mijl eindelijk mogelijk. Naar verwachting zal Christa vannacht of morgenochtend vroeg de Scilly Islands passeren en zullen we weer even kort contact hebben. Ik  hou u op de hoogte….

Zojuist een kwartier (12:25 uur) geleden met Christa gesproken, die heel kort bereik had vanuit de zuid-oost kust van Ierland. Christa heeft duidelijk de moeilijkste dagen achter zich en heeft haar ritme helemaal gevonden. Door de vele windstiltes heeft ze alle zeilen aan boord inmiddels wel een keer gehesen. Dat wil zeggen, de code ‘0’, de grote spinnaker (74m2), de medium spinnaker (60m2) en de code 5 (40 m2). “Ik kan nu alles blind zetten, midden in de nacht of in de mist, binnen enkele minuten staat er wel weer een ander voorzeil als dat nodig is”, vertelde ze me stralend. Ze was heel vrolijk, al heeft ze haar buik wel (bijna) letterlijk vol van al die windstiltes. Vooral vannacht was het weer vreselijk. Hierdoor heeft ze weinig voortgang, maar is het vooral een kwestie van volhouden. Ze went heel duidelijk aan het alleen zijn en begint ook echt te genieten. Nu gaat Christa weer op weg naar de Scilly Island, waar ze voor de 2e keer het kanaal zal oversteken. De wind zal de komende 24 uur overwegend zuid tot zuidwest zijn, met maximaal 5-7 knopen.

Na vannacht heel weinig wind te hebben gehad, is Christa nu lekker bezig om met een goede snelheid naar het noorden te komen. Ze is op weg naar Conninbeg boei, een boei vlak onder de kust bij Wexford. Naar verwachting zal ze daar laat in de avond zijn en vannacht bezig zijn met weer terug naar beneden te varen, opnieuw langs de Scilly Islands. Vannacht had ze even kort mobiel contact en het ging goed met haar. We weten dat de 2e en 3e dag emotioneel het moeilijkst zijn en die lijkt Christa goed te doorstaan. Een lekker lopend windje, wat ervoor zorgt dat je op een directe koerst naar je bestemming kan varen helpt daar natuurlijk in hoge mate bij. En de weersvooruitzichten zijn qua windrichting prima, al is de hoeveelheid wind wat weinig.  Wordt vervolgd. . .

Christa heeft haar eerste nacht met zeer weinig wind door moeten komen (oost tot zuidoost). Ze is nu bijna halverwege het kanaal en is gisteravond en een deel van de nacht bezig geweest het verkeersscheiddingsstelsel over te steken dat vlak voor  het eiland Ouessant ligt.

Ze is nu op weg naar Wolf Rock, wat tegen de Engelse kust aan ligt, ongeveer 60 mijl verder.

Vandaag zal de wind weer iets aan trekken, maar het blijft overwegend zachtjes waaien./>

Vanmorgen om 08:00 uur is Christa vertrokken vanuit Douarnenez voor ” haar”  1000 mijl solo. Deze tocht is haar laatste onderdeel die ze moet afleggen om volledig gekwalificeerd te zijn om te mogen inschrijven voor de Transat 2011. Christa heeft inmiddels bijna 3000 mijlen in wedstrijdverband (zowel solo als duo-handed wedstrijden) afgelegd en daarnaast vele mijlen in trainingen en deliveries. Als Christa deze laatste 1000 mijl volbrengt is ze de eerste Nederlandse vrouw die het gelukt is het volledige kwalificatie traject af te ronden om te mogen deelnemen aan de Transat650.

De komende dagen wordt er weinig wind voorspelt en zal ze nu eerst naar het oosten gaan, de baai van Douarnenez uit en vervolgens via een boei bij het verkeerscheidingsstelsel naar het noorden in de richting van de landpunt van Engeland (Lands  End) en langs een rots met vuurtoren (Wolf R0ck). Hierna zal ze de Ierse zee op gaan naar een boei halverwege Ierland (Conninbeg). Hiermee zal ze de komende dagen druk bezig zijn.

Op ons weblog kun je haar volgen via de Spot tracker. Zie de link hieronder.

Christa met haar boot Mediabrein 758 is te volgen via http://position.minitransat.co.uk

Na 9 maanden niet op zee te hebben gevaren. Viel de race ons zwaar op de maag. Voor de start kregen we een zeer vervelend bericht door; Friso, de vader van Ysbrand, had een lichte tia gehad. We regelde extra walcontact, en bereikbaarheid op zee voor we onze telefoons inleverden. Een kwartier na de start hadden we een aanvaring met Mini 512, alle 4 hadden we dit niet zien aankomen. Domme pech. Zij, schade aan de neus, wij schade aan de zijde en, daar kwamen we bij het eerste spi rak achter, de grootste klap is opgevangen door onze boegspriet. Zonder boegspriet geen race, dus voorzichtigheid was geboden vanaf dat moment. Na een halve dag varen inmiddels midden in het kanaal liep de barometer naar beneden en de windmeter op tot een 35 knoop(windkracht 8). Ik werd voor het eerst in mijn leven zeeziek. En Ysbrand niet minder. Met 3 reven in het grootzeil en 1 in de inter probeerden we Wolfrock te bereiken. Mijn gedachten gingen over nooit meer in een Mini, deze gedachten deelde ik niet. Totdat ik doorweekt was tot op het bot. Niet wetende hoe in een stampend, steigend vallend bootje zonder een droge vierkante centimeter droge kleren aan te trekken. Van links naar rechts werd ik gegooid… Na zoveel mijlen op zee en oceaan maakten we de fout, te lang niet te eten en te drinken.

Zodra de wind iets leek af te nemen, de stuurautomaat haar werk weer deed. Praatten we elkaar de muizehapjes Nasi Cashew naar binnen.

Bij Wolfrock waren we moe zo moe. We sliepen waar we slapen konden. Geen idee waar onze plek in de vloot was. Maar een race is nooit verloren (nu op de tracker gezien dat we het nog heel niet zo slecht hadden gedaan als we toen dachten. De voorspelde winddraaing op het kanaal kwam niet, onze SSB radio werkte toch nog steeds niet). We durfde niet altijd de code “0” te zetten vanwege onze schade aan de boegspriet. En toen verscheen de Fastnet rock aan de horizon, vanwege een windstilte konden we nog lang van dit uitzicht genieten. En wat is ze indrukwekkend. Vorig jaar heb ik 2 pogingen ondernomen en nu samen met de 527 ronden we DE rock! MAGISCH, over energie plekken gesproken. Wat heeft daar een waterkracht tegenaan gebeukt eeuwen lang.

Est is oost zo weten we nu. Dat is reden geweest waarom wij de meest westelijke boot waren op de terug weg, dit voor de tracker volgers onder jullie. Wij hadden het weerbericht verkeerd gehoord! Windstiltes volgenden. Zo schoven we met 1,5 knoop wind de baai van Douarnenez weer in. Als 15e over de finish lijn. In een zeer sterk veld!

Chapeau voor de winnaars Yves (trainingsgenoot van Ysbrand vorig jaar en inmiddels een Transat verder; So good to see you back on the water again!!!) en Xavier (3e in Transat 2009)in de 472. Waar we een tijd mee knokte om niet ingehaald te worden. Na 2 uur lieten we ze gaan. Met ons trainings grootzeil haalde we hun hoogte niet (we hadden geen tijd gehad om het wedstrijd zeil uit Nantes uit de opslag te halen). Ze kwamen 50 mijl voor nummer 2 in de Serie binnen! Waarmee ze het record verbraken van de Mini Fastnet.

Ook bij de Proto’s werd het record verbroken door 667, Eva Luna. De voormalige boot van Thomas Ruyan, winnaar Transat 2009. 14 boten stapten uit de race. Waaronder Nederlander Alfred Dijs-energie problemen-, Engelsman(woonachtig in Amsterdam) James Gaskin – hij verloor de top van zijn mast-en het Belgische duo Bert Bossyns en Koen Willaert- zij verloren een roer.

Het was een goede trainingsrace, waarin de korte voorbereidingsrtijd ons parten speelden, het vertrouwen in weersvoorspellingen die niet uit kwamen, en wat tactische schoonheidsfoutjes. Maar we zijn er weer…

Morgen van start. Vandaag een aardige generale, zij het dat we als laatste over de finishlijn kwamen, vanwege een speed training met Bruno(zusterschip D2, hij heeft de laatste wedstrijd gewonnen, daarvoor 3e, dus aardig op snelheid dachten we). Winnen van de proloog betekent bad luck. Laatste had niet gehoeven. Met wat onenigheid over 2×20 minuten wachten bij de bovenboei kwamen we weer terug in de haven. Na het heerlijke eten van de vrijwilligers. Gaan nu de 140 zeilers een voorlopig laatste nacht doorslapen. Ook wij.

Even kijken of alles weer werkt en zeilt. Na 13 knopen snelheid te hebben gevaren, 2 reven te hebben gezet, kunnen we met een gerust hart zeggen. Ze vaart wel.

Na 9 maanden alleen in een loods, valt er een hoop te doen aan ons bootje. Al het zout van de gevaren mijlen is een eigen leven gaan leiden. Zo heeft de Max Power, =brandstofcel, onze energiemotor rare kuren. Blijft ons compaslicht branden als het zeillicht aan gaat. Gaat het zeillicht aan als je het toplicht aan doet. En als je het toplicht uit doet gaat het zeillicht nooit meer uit. Corrosie op de meest onverwachte plekken. Mijn soldeersetje komt goed van pas. En zo wordt alles nog beter geseald dan een vorige keer…

We zijn er… back in good old Doaurnenez. Na 2 dagen stickeren in Concarneau, slapen in een Maree Haute bed. Nu een warm welkom in het dorpje waar het 2 jaar geleden voor ons begon…

Mini Fastnet 13-20 juni- Douarnenez- Fastnet Rock- Douarnenez- 600mijl DUO Christa/Ysbrand- 68 boten ingeschreven

1000 mijl Atlantique juni/juli SOLO- Christa

Les Sables–Les Açores–Les Sables 2010 1-29 augustus- 2600 mijl- SOLO Ysbrand – 40 boten ingeschreven

Op zaterdag 8 mei 2010 werd er door ons vanuit Flevomarina Lelystad een Transat650-training gegeven. Oorspronkelijk waren er 5 ingeschreven Mini’s, maar door omstandigheden, werd er uiteindelijk met 3 boten getraind. Met onze franse kennis als basis werden de zeilers voorzien van allerhande tips&tricks.

De dag begon met theorie van ongeveer anderhalf uur waarin de verschillend technieken voor het overstag, gijpen, spihoist en spidrop uitgebreid aan de orde kwamen. Vanaf 11:30 tot ca. 16:30 werd er op het water getraind, ondersteund door een motorboot,2 boeien, filmcamera en fototoestel. Met de weinige wind, werd het een licht weer training. Het lichte weer betekende zeker niet dat het makkelijk varen was. De opdrachten vergde een behoorlijke krachts inspanning en conditie. De diverse oefeningen hadden duidelijk resultaat. Dit werd nog eens bevestigd bij de evaluatie, waarín alle gemaakte manouvres bekeken kon worden. Het verschil met het begin van de dag werd daardoor zeer zichtbaar. Ook de zeiltrim werd verhelderd. Terwijl de pizza’s genuttigd werden, was iedereen het er over eens dat het een zeer leerzame dag was.

Om 21:30 ging iedereen moe en vol nieuwe ideeen op huis of boot aan. Met de behoefte aan een vervolg op deze training, maar voorlopig kan een ieder de opgedane kennis gaan praktiseren. In September gaan we er een vervolg op geven!

“De ervaring van Christa ten Brinke en Ysbrand Endt in deze klasse, de specifieke kennis op het gebied van tuning en handling en Ysbrand zijn talent voor coaching zijn ruim voldoende ingrediënten voor een zeer uitdagende trainingsdag.“‘ aldus Andre Kruisdijk- NED713. Lees zijn verslag met filmpjes over deze training op www.ned713.blogspot.com

“Just three boats and low wind, but this didn’t matter at all. Ysbrand is a very good teacher and willing to give any information needed including a lot of small tips, which most sailors I know normally would keep secret. We could ask everything and we have got always clear answers. After active training in the water he has spend a couple of hours more with us, so the day was very complete and the willingness of Ysbrand exemplary. For me the best experience in professional sail-teaching ever.” Achim Bettendorff-BONAUTIC

Het plan was coschipperen op de versgekochte Dingo650 nr557 van James Gaskin tijdens de 50mijls race. Maar het werd ”gummen” met de Open40, Tuned. Te samen met Vester Knibbe, Jules en Ysbrand ”gumde”  we haar naar een duizelingwekkende snelheid van 22,6 knopen…

Op 8 mei a.s. wordt een Transat 650 training gegeven door Ysbrand Endt. Aan deze training wordt meegedaan door leden van het Shorthanded Team. Maar de  training is ook open voor andere Transat 650 boten. Plaats Lelystad. Aanvang 9.00 uur tot circa 18.00 uur. Het accent zal bij deze training bij boathandling liggen. Er zijn genoeg boten om de training door te laten gaan, maar meer zijn altijd welkom!

Opgeven kan via ysbrand@pro3oc.nl. Voor vragen +316 54941815.