De volgende presentatie ‘Solo maar Samen’ is op 9 december a.s. bij Lelystadhaven. Aanvang 20.00 uur. Te kombineren met een heerlijk diner in het nieuwe restaurant. entree  10,- of inclusief 2 gangen diner 25,-

foto- Vincent Hesselink

2e wedstrijd deze winter, met ijs en laagje sneeuw!! 4e plaats van alle duohanded boten. 1e in onze nieuwe coldhanded transat 650 klasse.

en zit lekker.

“Christa heeft nu de officiële brief binnen dat ze mee mag doen”, vertelt haar man Ysbrand Endt opgetogen over haar definitieve kwalificatie voor de Transat 6,50 2011. Het solostel Ysbrand Endt en Christa ten Brinke lijkt niets in de weg te staan om de gezamenlijke doelstelling te verwezenlijken. Behalve dan het ontbreken van een tweede Mini 6,50, maar daarvoor liggen inmiddels boeiende plannen op tafel.

Lees op Sailreport.nl

‘Ik haalde de finish en ben daar trots op’

Ysbrand Endt lijdt mastbreuk tijdens de Azorenrace en finisht op karakter. Hij vertelt zijn indrukwekkende verhaal op Sailreport.nl

DE langverwachte Classe Mini brief, zie hiernaast!; I AM QUALIFIED; Brazil here I come!?

Mijn 1000 mijlen, mijn geschoten zonnetjes, mijn navigatie, mijn weerberichten, mijn foto’s; ALLES is goed gekeurd! Ik MAG!

Man en boot zijn thuis.

De site is er een paar uurtjes uit geweest vanwege de enorme belangstelling, ook vanuit het buitenland. De bandbreedte is tijdelijk uitgebreid zodat we vanaf nu goed bereikbaar kunnen blijven!

Ysbrand heeft ondanks het verliezen van zijn mast, ruim 300 mijl voor de finish, de eindstreep ruim binnen de toegestane tijd gehaald. Daarmee heeft hij  De race Les Sables-les Acores-Les Sables 2010 regelementair volbracht!  Met nog 3 hekkesluiter- mini’s na hem, een resultaat om trots op te zijn. Helaas zal hij moeten leven met het idee dat hij voorin het veld meevoer. Een podium plek nog tot de mogelijkheden behoorde… voor de ontmasting.

Ysbrand moet nog 14 mile naar de haven van Les Sables.
Hij heeft de afgelopen dagen goed kunnen slapen op een zelf gemaakt bed in de kajuit.
Hij had toch niets anders te doen met een maximale snelheid van 6,5 knopen. Een geluk bij een ongeluk!

Christa wacht hem inmiddels op in de haven, waar hij rond het eind van de middag wordt verwacht.

(Update: na telefonisch contact met Christa.)

.

.

Update: 16.00 uur, nog 3,5 mile naar de haven. Het gaat langzaam. Er is weinig wind op het moment! Christa is met een rubberboot mee om hem binnen te halen.

Dit zijn de foto’s die gisteren, eind van de middag, genomen zijn toen Christa, in de volgboot langszij kwam om te controleren of alles goed was met de uitvinder van deze nieuwe zeiltechniek. (media BREIN) was het toch? Zo te zien kan je het grootzeil ook ondersteboven gebruiken!

(Geplaatst door Riepko)

‘Heursement, Il avait 5 pompelmoes – Gelukkig heeft hij nog 5 grapefruits’

Probeer het maar zegt Andre. De hele ochtend en middag waren we omringt door een 7 tal
walvissen. Wat adembenemende taferelen opleverde.
En nu, nu hoor ik zijn stem.
Bijzonder genoeg met gedrevenheid en energie. 1uur later hoort hij ook mij.

‘We komen eraan’. ‘Echt?’
2 dagen leefde hij in eenzaamheid met een te langzame boot.
‘Ik heb een hele lijst gemaakt, met alles wat we moeten bespreken.
Ik dacht dat je boos zou zijn, omdat ik niet goed voor haar heb gezorgt, ik heb de boot stuk gemaakt terwijl ik belooft had op haar te passen.’
Maar hoe, waarom. En nu, vraag ik.’Eigenlijk weet ik het niet. Ik had 13 knopen snelheid, 25 knopen wind, 2 reven en de code 5 en toen kwam er een hele grote golf en PATS.
Eerst was ik boos, maar ik moest iets, je zult het zo wel zien. Ik kan bij 15/20 knopen
wind 6 kn snelheid halen.’ Gelukkig, denk ik, hij is niets van zijn optisme verloren, 6kn met een 3.5 meter mast, wat denk je zelf.
‘Ik hoop dat je het niet erg vind, maar ik ga de race uitvaren.’
Ik was me zorgen gaan maken als hij iets anders had gezegd.
‘Elke 2 uur zend ik op kanaal 16 een ‘all ships’ uit met mijn positie, dat mijn boot ontmast is en er verder geen problemen zijn. Ik geen assistentie behoef. Maar slecht verlicht ben.’

Andre staat inmiddels in de mast, op de 1e zaling, naar hem uit te zien.
‘Ik zie hem’, roept hij. Het duurt even maar dan zien ook wij op dekniveau een rare verschijning aan de horizon, een vierkant met een oranje vlakje. We maken foto’s om tot het uiterste in te zomen, om zo zijn tuig te ontrafelen. De wijn wordt te voorschijn gehaald (sinds Bruno van boord is gebeurd dit alleen tijdens hele bijzondere gebeurtenissen).
We hebben een missie. En dan zijn we nog maar enkele meters verwijderd en echt ik kijk in een stralend gezicht van een man, die overwonnen heeft. Hij laat vol trots zijn boot zien. Andre roept dat we dit goed moeten vast leggen, dit is zeer interessant studie materiaal. Verwonderd zijn we over de creatieviteit die dit effectieve noodtuig heeft opgelevert. Ik moet toegeven, misschien kan het, 6 knopen.
‘Ik moet vragen of je nog genoeg te eten en te drinken hebt. En methanol, voor de batterijen?”Alles heb ik nog meer dan voldoende, ik ga regelementair finishen, ik heb nog 5 grapefruits!’ Dat is 5 meer dan wij!
Ondertussen wordt ons grootzeil gehezen. Onze missie is voor nu volbracht. We kunnenaan Denis verslag doen dat alles zeer goed met mens en boot is, geillusteerd met stralende foto’s. Ik ben bere trots. Mijn man, Mijn boot. Een knap staaltje.

Het laatste bericht komt Om 1.00TU over de marifoon. ‘Ik ga 6.2 knoop!’

(Geplaatst door Riepko na e-mail van Christa)

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Update vanuit Nederland: Die 6.2 knopen vaart hij nu ook! en er zijn nog andere die creatief binnen komen!

Het was 21.30 TU. ‘PenARClos pour Esperanza’.’Zie je dat vliegtuig?’

Op dat moment gaat de telefoon, de iridium. Denis, race directeur. Ik kan het gesprek niet volgen. Ik weet dat het over de getrokken eprib van Jerome gaat. Tot dat ene nummer; septcentcinquantehuit, 758. Mijn hart begint hard te kloppen, ik leun tegen mijn cabinedeur aan. ‘C’est bateau de qui?’ vraagt Xavier in het algemeen. ‘Mijn boot, mijn boot, Ysbrand’ Andre hangt op. 758-Ysbrand is ontmast.

Niemand zegt iets. In de keuken rinkelen de kopjes, Marquerite en Marine doen de afwas. De stilte wordt ondraaglijk. Ik ga mijn cabin in, sluit de deur. Maar de onrust giert door mijn lijf. Ik grijp mijn Ipod en ga naar buiten; frisse lucht. Ik kijk in de ogen van Jack, hij wendt zijn blik af. Ik frommel mezelf door het luik. Ik vind een plek op het voordek. Weg bij de anderen, weg van de stilte.

Het 1e nummer wat ik vind is ‘Zij gelooft in mij’.Volume op vol, tranen aan. Het is waar, ik heb alle vertrouwen in Ys. In noodsituaties neemt zijn brein onwaarschijnlijk heldere vormen aan. Paniek en angst kneed hij tot een nieuw tuig. Hoe helder moet hij zijn geweest toen hij in het donker het vliegtuig, wat voor Jerome kwam, zag. Met zijn noodantenne verzekerde Ys de piloten ervan dat hij geen assistentie behoefte, alles prima met hem ging en vast beraden is om met zijn eigen gemaakte noodtuig op eigen kracht de haven van Les Sables binnen te varen.

In het donker voel ik een hand, Marquerite. Het duurt even voor ik de Ipod en Hazes de mond kan snoeren. ‘Weet je nog’ zegt ze en duwt haar eleboog tegen de mijne aan. “Nous devons se serait les goutes”. Vrij vertaald, Ik ben ervoor je. Samen roken we een sigaretje(mijn 1e sinds 4 jaar). Onze mannen…

PS. de epirb van Jerome 468, was loos alarm.

PS. Esperanza is 1 van de andere begeleidingsschepen.

PS. PenArClos vaart met volle kracht naar de positie van de 758, niet op mijn verzoek,(nogmaals Ys is prima instaat de haven te bereiken, en zoniet vraagt hij hulp via zijn tracker danwel eprib) maar omdat Denis deze opdracht geeft. Wij zullen enkel standby zijn. Gister lag hij 100mijl op ons voor. Inmiddels zal het voor ons een 8uur varen (lees motoren) zijn voor het 1e contact. Helaas zal de windstilte tot 21.00 vandaag, niet aan zijn snelheid bijdragen.

PS. Ondertussen druppelen de boten over de finishlijn. Robert ligt op een super mooie 4e plek bij de Serie’s. Hugo neemt de plaats van Ys waar, 6e. Chapeau voor de winnaars! Bertrant en Xavier!

Ik mag weer schrijven. De eerste is binnen, Bertrant754, een wereldprestatie! Nummer 2 en 3? Vanmorgen was het nog de jonge Thomas787 en Veronique429. Na haar super prestatie om na 6 dagen van zelf sturen, niet slapen, op de Azoren aan te komen, is het haar meer dan gegund. Veronique op het podium!!! Hoop ik.

Dan volgt al snel, of is, de eerste Serie binnen; Xavier472. Kijkend wat er zich afspeelt bij de series; tweede Amaury697 of toch de ijzersterke 464JeanMarc? Vier is de 774 gevolgd door vijf RobertNED602, die nog altijd het tempo er lekker in weet te houden. Maar is het hoog genoeg voor een podium plek?

Zes is 527 Hugo; vreugde bij Marquerite over de terugkomst van zijn noordelijke route. Zeven is 435,gevolgd door de winnaar van de eerste etappe. Acht is Davy674 en negen de 758, Ysbrand, als drietal afgesloten van de rest door een windstilte. Maar is de snelheid van Ys, 2.2 knopen, snel genoeg om los te laten? Alleen Andre aan boord denkt wat ik misschien voel.

Drie dagen hield Amerikaan Ryan mijn gedachten vast. Ik liet me gaan,
hij is onze vriend. Een vliegtuig vloog uiteindelijk uit om te kijken. Alles was wel, mijn angst had het gewonnen. Ik mocht niet schrijven. Nu; ik vertrouw op Ys wetend dat het een loodzware race voor hem is. Nog een uur en dan weet ik weer meer, dat wat jullie misschien allang weten; zijn bootsnelheid is weer terug. Andre vraagt of ik ooit weer mee zal gaan met een begeleidingsboot. Ik geef eerlijk antwoord. Ik voel me eenzaam, hier aan boord. Meer solo dan ooit in een boot alleen.

(Geplaatst door Riepko na e-mail van Christa)

Update vanuit Nederland:

Er is vanmiddag een vliegtuig over de vloot gevlogen om aan de boten te vragen of alles in orde was en Ysbrand heeft daar bevestigend op geantwoord!

Wij zijn inmiddels in de kern van het Laag gekomen; geen wind! We rollen van de ene naar de andere kant met deze logge 57footer. De spi houdt het maar net bij. De vraag is wanneer bereikt het de Mini’s, of zijn er gelukkigen onder hen die er vrij van weten te blijven? Voorop Bertrant 754, welke nog altijd met hoge snelheid de golf van Biskaje op dendert. Gevolgd door Jorg, wiens 1e plek hierdoor in gevaar wordt gebracht.

Bijzonder genoeg vinden we in de daarop volgende kopgroep Xavier 472- 1e Serie Mini. Met zijn, minimaal, 300KG zwaardere boot, minder zeiloppervlak, geen waterballast, geen zwenkkiel etc gaat het bijna op Lobato achtige praktijken lijken. Een Serie die dagen achtereen de vloot wist te leiden bij de laatste Transat. Iets verderop vinden we ook Jean Marc 464. Derde Serie is Amaury 697. Hij kampte de heen weg met problemen en las een boek. Dan als 4e Robbert 602! Met een bijna constante hoge snelheid ligt hij lekker in de race en is een podiumplek op dit moment zijn winst. Waarmee hij maar weer eens bewijst dat hij niet onder doet voor de jonge helden.

Bootspeed is wat de klok het hardst doet slaan. Jean Marie 774 heeft een 5e plek. Op de voet gevolgd door Ysbrand 758-6e. Terug geklommen naar een plekje middenin de vloot. Zijn bootsnelheid lijkt iets lager te liggen dan zijn voorlopers. Plaatselijk minder wind, zijn grootste spi verloren aan de zee, of is het het boek wat hem uit de wereld van het hier en nu haalt. Ik had het niet mee moeten geven. Maar uit de 1e etappe is gebleken voor de finishlijn is er nog geen race gelopen. Het rustigere weer geeft de deelnemers en begeleidingsboten de kans de broodnodige reparaties te doen. Bij ons was het onze spiboom, die uit de mast naar beneden viel. Anderen waaronder Marc571 en Fabien708 kunnen hun zeeziekte hopelijk overwinnen. En Hugo527, Marquerite maakt zich zorgen. Hij ging ,door een niet aangekomen pakje, met 2 in zeer slechte staat verkerende stuurautomaten op weg. NOUS DEVONS SE SERAI LES GOUDES!

Vele boten hebben, door de hoge snelheden, inmiddels diverse averij opgelopen. In de Golf van Biskaje wacht nog een groot gevecht in harde wind!

NOUS DEVONS SE SERAIT LES GOUDES!

(Geplaatst door Riepko na e-mail Christa)

Onze wacht zit er weer op. Het was op onze plek op de oceaan, chaotisch qua golven en een meer dan genoeg aan wind; 28knopen. En dat is te merken,middels ik dit schrijf,  ligt iedereen te kooi met krampende magen, vermoeide ogen en/of onrustige hoofden. De posities zijn weer binnen. Vanaf de eilanden heeft Ysbrand de meest oostelijke route gekozen van de hele vloot. Dit geheel tegen advies van de trainer in en niet risicoloos. Met minder wind maar ook met minder mijlen heeft het voor dit moment goed uitgepakt. De bofkont.

Alle boten varen nu richting het oosten met nog heel wat mijlen te gaan en,op een enkeling na, buiten marifoon contact van de begeleidingsschepen. Hopend dat marifoon nr3 wel de eenzaamheid op de 758 doorbreekt dmv contact met andere notendoppen. De eerste spinnakers van de vloot zijn alweer verloren. De 1 niet tijdens een verkeerd ingeschatte gijp of wissel. Maar domweg met zak en al van boord geschoven. De eigenaar is door gevaren. Wij hebben de spi ter plekke niet meer kunnen vinden. Een race als deze zonder spi is verloren. De meeste skippers brengen er dan ook 3 mee, zij het van verschillend formaat.

Voor nu; op naar de volgende posities. Om de tussentijd te vullen, lees ik de boeken van Bertus Buijs, Ostar zeiler(de Ostar is een solo zeilwedstrijd van Plymouth naar New York). Hij is net terug van een wereld omzeiling. Gevonden (Bertus en zijn boeken) op Fajal(Azoren).

PS1: Pen Ar Clos eigenaar (en kok) Bruno is op de Azoren ingewisseld voor Jack, vriend van race directeur Denis. Maar mijn wachten deel ik nog steeds met Xavier, ja hoor hij is echt van DE familie!

PS2: Verder heb ik beloofd aan Andre,vroegere eigenaar en bouwer van proto mini 265, 1 der 3 musketiers (transat 1999) om de groeten over te brengen aan Sander Bakker (transat 2001). Stoere verhalen over een Amerikaanse engel met catamaran. Inmiddels is Andre skipper op de Pen Ar Clos en wat kinderen rijker.

(Geplaatst door Riepko na e-mail van Christa)

kijk op vertrek azoren

.

Vanmiddag om 15.00 uur zijn alle boten van start gegaan voor de terugrace naar Frankrijk.
Met 7 knopen wind en laaghangende bewolking niet echt het stralende weer dat je in die omgeving zou verwachten. De omliggende eilanden zijn nog net te zien. Iedereen is weer opgeladen en uitgerust aan deze race begonnen. Nu maar hopen dat er gauw meer wind komt en iedereen echt kan gaan racen.

.

Na een lekkere week op de Azoren en allerlei reparatie’s aan de 758, gaan er morgen 36 boten van start voor de 1270 mijl vanaf Horta, de Azoren, terug naar Les Sables d’olonne in Frankrijk.
Na een spannende strijd in de 1e etappe, waarin Ysbrand met de 758 een mooie 6e plaats wist te bemachtigen, is de wedstrijd nog lang geen gelopen race. Er zijn maar kleine tijds verschillen tussen de concurenten en alles is nog mogelijk. Zowel bij de Series als bij de Protos.
Bij de Series zal hard om het podium gestreden worden door Davy 674, Xavier 472, Jean Marie 464 en de Nederlander Robert met de 602, deze kwam op een uitstekende 4e plaats binnen. Jean Marie met de 774, Ysbrand met de 758, Hugo met de 527, Vincent 435, Clement 512 “no war” etc…
Jorg met de 753 zal ook zijn plek hard moeten verdedigen bij de Proto’s.

Alles kan weer gevolgd worden met de tracker van de organisatie.

Klik op het onderstaand logo.

Christa zal vanaf de begeleidingsboot van de organisatie, Pen Ar ClosII, weer verslag proberen te doen.

(Geplaatst door Riepko)

Vandaag hebben Ys en Christa de proloog op de Azoren gevaren.

Bij verschillende boten werd locale knowledge aan boord gebracht in de vorm van kinderen en zeilbobo´s.  Anderen zeilden met de overgevlogen of overgezeilde vaders, moeders, kinderen, vrienden en of partners. Zoals ook wij. Na een week welke in het teken stond van uitrusten, reparaties, de meteo volgen, maar ook verkoelende duiken vanaf een pikzwart (lava zand) strand in een heldere zoute zee, mochten we eindelijk weer zeilend de haren laten wapperen. Wat hier en daar wat stroefjes verliep na al die solo mijlen. Toch wisten we de 758 weer als 6e over de streep te varen. Wederom in de strijd met de 527 met onze vrienden  Hugo en Marquerite. Zij met hun grote spi, wij met onze code 5 (kleinste spi). Welke we ter nauwernood voor bleven.

Nu op naar de voorbereidingen voor de terugtocht. De marifoon heeft nog steeds problemen met ontvangst en omdat het solo varen al zo alleenig is, kopen we maar een Azoriaanse marifoon. Verder is er nog het nodige splits en touwwerk te doen. Het onderwaterschip poetsen. De route voorbereiding. Briefing. En dan op naar de overkant. In een poging om het podium te bereiken!!! On vera.

Ysbrand is vanochtend rond 5uur, als 6e aangekomen in Horta op de Azoren!

Christa zit nog op de volgboot en zal rond 6uur vanavond ook ter plaatse zijn.

Het diner hier aanboord zit er weer in.
Margerite en ik versnellen met de dag ons eet tempo tijdens het diner. Andre haalt vlak voor aanvang van het eten de posities van de 650’s op. De eerste dagen zonder dat aan ons door te geven. Maar inmiddels is dat bekend en laat hij het wel uit zijn hoofd om niets te zeggen, de spanning is daarvoor te groot bij ons.
Tijdens het eten is dit het hoofd onderwerp en uiteraard de speculaties hierover. Ik ben degene die het meest op de hoogte is, waardoor de anderen denken dat ik al heb gekeken. We vragen premissie om de tafel te verlaten. Zonder op het antwoord te wachten, en met een laatste blik op de stuurautomaat, de wind en de spinaker vlucht ik mee naar beneden en staren Margerite en ik weer samen naar het scherm aan de kaartentafel. Andre sputterd nog iets van die Hollandse schippers van tegenwoordig.
Margerite slaakt een kreet omdat haar Hugo nog 4e ligt! Ik moet het toch met wat minder doen, 8e of 9e plaats. Andre stelt me gerust door me te wijzen op de constante beweging van het hogedrukgebied bij de Azoren. Hij heeft gelijk, Jorg 753 gevolgd door Andrea 756 en Sebastiaan 716 moeten, vanwege de kern van het hogedrukgebied en in het zicht van de eilanden, stil liggen. Terwijl de Noordelijke passage van Bertrant 754 op dit moment een betere optie lijkt te zijn. Maar morgen kan alles weer anders zijn. Toch had ik liever gezien dat Ys voor de 774,744, 435, en de 602 van Robert zou liggen. Landgenoot of niet. Op dit moment lijken ze wederom weer aan elkaar gewaagd, de één zuidelijk en de ander noordelijk met behoorlijk wat mijlen er tussen.

(Geplaatst door Riepko na e-mail Christa)

Slecht geslapen in mijn 3 persoons kooi. Misschien is het, het eten wat nog niet verteerd is als ik in mijn kooi kruip. Eigenaar Bruno maakt nogal rijkelijke maaltijden klaar 2 tot 3x per dag. Hij geniet hier, als 70 jarige, volop van en dat is aan zijn gevulde buik te zien. Het zal de champagne die we dronken wel zijn, met een crepé ‘traditionel’ (boter & suiker) als borrel hapje.

Het voelde bijna als verraad ten opzichte van onze dappere mannen, wij vrolijk toostend op het goede leven. Als een godin op een Franse ‘Camion’, grap ik tegen Margerite. Ik voel elke golf die ik zie door zijn mini 758 gaan. Hopend dat hij zich elke keer, opnieuw, goed heeft aangelijnd. En dan de spanning van de race. Als de posities binnen komen zit ik uren achter de computer te rekenen. Op internet is het gemakkelijker te volgen dan via onze magere e-mail. Inmiddels is het Azoren hogedruk gebied verschoven en daarmee de windrichting en de sterkte van de wind nabij de Azoren. Ysbrand zijn positie is daardoor op dit moment iets minder gunstig als zuidelijke boot. Ik weet niet of hij met onze nieuw geinstalleerde SSB radio en de in de verstaging opgehangen antenne, Monaco radio kan ontvangen. Via de marifoon krijgt hij geen positie’s van de concurende boten meer door, vanwege de grote afstanden. Door het verplaatsen van het hogedruk gebied wordt de passage door de eilanden, van de Azoren, zeer spannend. De Proto’s van Jorg 753 en Bertrand 754 zullen als eerste hun echte tactiek moeten bloot geven. Jorg kiest, waarschijnlijk, voor een noordelijke passage en Bertrand een westelijke. Bij de Series zijn het nog steeds Xavier 472 en Davy -674 gevolgd door Jean Marc 464. Dit zijn zeer bedreven zeilers… On vera welke tacktieken heilzaam zullen zijn. Een enkele boot wensen Margerite en ik een grote walvis toe. Gewoon omdat het zo leuk zou zijn als onze mannen lekker bovenin eindigen. Winnen hoeft niet maar een 4de en/of 5e plaats hebben ze wel verdient.

P.S. Over de prinsen familie van Xavier wordt niet gesproken, not done geloof ik. Misschien zie ik vannacht mijn kans schoon om hem eens uit te horen. Wij denken over 3 dagen aan te komen. Maar dagelijks krijgen we van de organisatie te horen dat we onze genaker moeten strijken en speed moeten reduceren, om achter de laatste boot te blijven.

(Geplaatst door Riepko na e-mail van Christa)