Tja, wat ga je vertellen als je wordt gevraagd als ‘zeeman’ om te komen praten over de zee voor een klas van 6 jarigen die net naar de IShares Cup(de grote race-catamaran wedstrijden op het Ij) hebben gekeken, gevangen zijn door de snelheid en grootsheid van deze raceboten en als grote vraag hebben; Waarom valt een boot niet om?Hoe kan een boot zo schuin gaan, zonder om te gaan. Hoe leg je dat in fijne kindertaal aan de gevatte kinderen van de Amsterdamse eilanden uit.

Met 25 kurken, 25 mastjes met zeiltjes, wat filmpjes, een zeekaart en mijn vouwfiets ging ik op weg naar de Achthoek op het Borneo eiland. Om maar met de deur in huis te vallen begonnen we met die grote vraag, die eigenlijk het hele fenomeen zeilboot omvat.

.

.

.

.

.

.

Ieder kreeg een romp, een mast en een zeil, en daar gingen de boten te water. De kinderen werden gefrusteerd omdat ze omvielen. Dat was niet wat ze bij de IShares Cup hadden gezien. En daar kwam het geheim(nou ja van een monohull dan) de kiel. En nu de wind nog. ze bliezen hun longen uit hun lijfjes maar ook al raakten de masten , het zeil het water. Het oprichtende vermogen won. Juf riep dat ze thuis in bad verder met de bootjes mochten spelen. (Klopt, neef Igor wilde maar wat graag in bad bij thuiskomst)

Mijn zelf gemaakte catamaran wist ook van geen omslaan. Kinderen tevreden.

‘Nu eens kijken naar hoe ik in mijn bootje vaar.’op naar het een filmpje’he, maar je zit helemaal in je eentje’ riep een oplettende 6 jarige kijker. Maar de dolfijnen haalden de hoogste ogen. Onder oh’s en ah’s zwom de dolfijn het beeld uit.

‘Voordat ik in mijn eentje de zee op durfde heb ik heeel veeel geoefend. Dus, nu gaan we oefenen. Trek je zeilpak aan. Zwemvest. Even kijken waar de wind vandaan komt. Het noorden. Dan gaan we naar Het Zuiden. Stap in je boot. Gooi de landvast los. Hup weg. Hijs het zeil. We zetten er nog eentje bij. en We gaan naar… Waar gaan we eigenlijk heen??? “naar het zuiden’ ze letten beter op dan gedacht. Maar wie weet er een land, stad of plek in het zuiden. De Zuiderzee. Zuid Amerika! Ik vind het goed. Daar gaan we…

De 1 strandde op Zuid Amerika, een ander op een onbewoond eiland…

Het was tijd voor nog wat voorbedachte vragen. Gevolg door Juffie’s idee. Maak een tekening van dat wat Christa heeft verteld wat je nog niet wist. “Juf, juf, ik wist niet dat je middenop de oceaan kan zeilen” Het lukte hem niet zijn opwinding meteen om te zetten in een tekening.

Als aan denken aan deze zeil enthausiaste klas ligt voor me het boek, met alle tekeningen. En hun zinnen;

De seilboot valt niet om door de kiel- Jonas

ik hep geleerd hoe een boot blijvt dijven

ik wist niet dat er dolfijnun waarun in de oo zee jaan-Micky

ik wist nit dat het anker de grond aan kan raken

ik wist nit dat als je in de boot blijvt mislek wort

op elke boot is een numer-Igor

ik wist niet dat je zuluku spier balun moest hebn om het zel te hijze

nuu weet ik hoe ik zijlen moed hijzen-Yara

het anker is te kort om in de oceaan uit te gooien

ik wist niet dat er verschillende sturen waren-Aya

de zeilboot gaat niet om als hij skhuin gaat- Lucas

de 1 is bij het schrijven meer geholpen dan een ander.

Ik zie hier heel wat zeilertjes in de dop.

Ook ik kijk weer met andere ogen naar de zee, de oceaan. Dank groep 3c van de Achthoek en Juf Britt voor de leuke middag. En het zeer mooie bijzondere boek!!!