Na een goede start, onze eerste zeilervaring samen, hadden we eerst een driehoek te varen in de baai voor we de open zee op mochten. We kwamen als 2e boot met 12 knopen om de beneden boei! Voor de proto’s en net achter de 552(voor de echte mini volgers)! Toen kwam het aan de windse stuk de open zee op opweg naar de Eddyrock. Ik zag Hugo bleker en bleker worden. Hoewel we hadden afgesproken dat hij zorg zou dragen voor de stacking(3 jerrycans of 20 liter plus al onze troep na elke overstag naar de hoge kant) Bleek na 1x, dat het voor de volgende 4x mijn werkje werd… bij 20knopen upwind geen lolletje. verzuurde spieren als gevolg en misselijk gevoel in mijn maag, maar een stuk beter bestand dan schipper Hugo. Dichtbij Eddyrock, sprak hij over omdraaien richting de haven. Hij had het gesprek met zijn college/university nog in zijn hoofd. Vrijdag was hun vraag of hij zijn diploma wilde halen of zeilen. Zonder geld geen boot. Zonder diploma geen geld. Kortom de korte voorbereiding, de examen stress en het gesprek deden hem nu de das om. Buiten dat, deed de VHF het niet feilloos en was zijn active echo van boord geslagen. Ik was teleurgesteld. Maar voor aan de wind varen zijn de minis niet gebouwd. En zeker was dat het een zware,zware race zou worden, met veel aan de wind gehak. Kortom hij koos voor de haven, om zijn diploma te gaan halen en zijn boot heel te houden. Een koud biertje en een nat bed met droge kleren in de haven. Morgen varen we de boot terug naar Frankrijk, de thuishaven Pornichet.

Please follow and like us: