We liggen op een mooie plek tov een groot lage druk gebied dat onder ons langs trekt:
Je ziet de grote rode kern onder ons en die trekt naar rechts, het oosten. Precies waar wij ook heen moeten. We proberen aan de buitenzijden van de kern volgens e routerings lijnen het laag zo lang mogelijk te volgen.
Achter dit laag aan komt namelijk weer een hoge druk gebiedje zonder wind. Je kunt het al zien aan de linker kant van het scherm. Een heel klein stukje blauw.
Dit hoog haalt ons langzaam in en de achterblijvers zullen daar theoretisch meer last van krijgen dan wij.
Kleine uitleg van het scherm hierboven:
Het oranje bootje is de Sec Hayai, de kleurige lijnen zijn onze te verwachten routes van de verschillende modellen. De lijnen ligt dicht bij elkaar, dus de modellen zijn het behoorlijk eens. Dat betekent een hoog zekerheids gehalte dat we ook zo zullen varen.
We checken het te verwachten weer telkens met de realiteit en passen daarop zonodig onze strategie aan. We vergelijken windkracht en richting en de barometer stand.
Hierbij de situatie over 2,5 dag:
Zaterdag middag:
Wij zouden dan ons moeten bevinden bij het lichtblauwe vierkantje of het groen-paarse vierkantje, zo’n beetje recht onder de “d” van Indian Ocean.
Je ziet de kern waar we het hierboven over gehad hadden helemaal naar rechts onder gegaan te zijn en het hoog , blauwe kleur recht boven ons, zit meer boven ons.
Rechtsboven zie je ons virtuele punt bij Eclips Island (het wit-oranje bootje). Daar moeten we eerst heen en we verwachten daar met 6 dagen aan te komen. We zijn dan ongeveer op de helft van deze etappe.
De ice limit waar ik al eerder over gesproken heb zie je ook liggen, het grote rode vierkant recht onder ons.
Regelmatig willen we ook weten waar een hoog of laag of een front nu precies ligt. Daarvoor kunnen we satelliet foto’s opvragen. Zoals hieronder:
Dis is een plaatje van een satelliet beeld gebaseerd op UV straling. Daarop kunnen we bewolking zien, regen en ook open stukken (dus blauwe lucht).
Het witte puntje is onze positie en de pijlen die er op staan is de verwachte wind. Dat kunnen we doen in dit programma. Zo kunnen we de verwachting (de windpijlen) vergelijken met de realiteit (de foto).
Rechts van ons witte puntje zie je een blauw vlakje. Dat is de regen. En die hebben we een aantal uren geleden ook over ons geen gekregen.
Daarachter zie je een grijze band (woken) en daar weer achter zie je gestippelde grijze delen. Dit is blauwe lucht met kleine wolkjes. En ook dat klopt in de praktijk, want we zien blauwe luchtstukjes aan de horizon verschijnen.
We zien ook de pijlen daar roder worden, dus er komt ook meer wind uit. We weten dan dat als die plukjes blauw onze kant opkomen, de wind zal toenemen en daar kunnen we dan weer op anticiperen.
Inmiddels hebben we 26-35 (7 to 8 bft) knopen wind uit het Zzw en hebben we een gemiddelde snelheid van zo’n 12 knopen. We hopen dat we dit zo een tijdje kunnen vasthouden en daarmee 300 mijl per dag kunnen afleggen. Onze strategie is om als de wind afneemt dichter naar het laag te gaan (lees iets meer zuid) om meer wind op te pakken en er van weg te varen (meer naar t noorden) als de wind te hard wordt. Zo proberen we een zo hoog mogelijke snelheid te pakken en tegelijkertijd de Sec Hayai niet te overbelasten, want we moeten nog een heel eind.
Aan boord:
Jullie vragen je wellicht af wat we allemaal doen aan boord. Nou naast slapen, eten en (af en toe) wassen zijn we verder natuurlijk aan het zeilen en deze mailtjes aan t schrijven…😉, maar ook soms even contact met thuis of met een technisch teamlid als wij vragen hebben.
We onderzoeken uitgebreid de meteorologische modellen en laten daar via ons routeringsprogramma allerlei scenario’s doorrekenen. Daarnaast vergelijken we windrichting en kracht en de barometer stand met de verwachtingen. Aangezien deze in de praktijk bijna altijd afwijken ben je dan lang bezig om uit te zoeken wat de beste route is. En soms kan dat best afwijken van wat de routeringssoftware aangeeft!
Verder proberen we de optimale zeilkeuze toe te passen, dus een zeil wat ons het snelst laat varen, waarbij er veel controle is, de roerdruk minimaal is en er niet teveel zeil op staat. De stuurautomaat met al zijn instellingen is voor ons een belangrijke parameter. Net zoals een mens moeten we zorgen dat die heel licht en makkelijk kan sturen en dat zien we een de getallen (stroomverbruik en roeruitslag). We weten tussen welke waardes we willen zitten en passen dienovereenkomstig dan de zeilvoering aan of tunen de zeilen iets anders.
Daarnaast doen we uitgebreide dagelijkse controles op schavielen van lijnen, vastgelopen blokken, boegspriet, mast bakstagen, etc.
Gisteren hadden we slijtage op onze spinnaker val die in de top van de mast zat. Het blijkt het er in de mast ergens een scherp stukje zit en de lijn was daar kapot geschavield. Dus lijn eruit, muislijn erin en repareren (zie foto media-app).
Of we hadden lekkende ballast deksel binnen. Die kregen we niet 1,2,3 waterdicht. Uiteindelijk is dat wel gelukt met kit, maar het kostte wel 2 volle dagen.
Zo is er elke dag wel een klus die aandacht vraagt
Tot zover,
Frans en Ysbrand
